تاریخچه بهارنارنج
بهارنارنج حاوی نئوهسپریدین، سینفرین، آدنوزین، آسپاراژین، تیروزین، والین، ایزولوسین، آلانین، بتا- سیتواسترول و بتا-داکواسترول است. همچنین براساس مطالعه ای دیگر، بهارنارنج خشک شده حاوی استرویید های دسمواسترول، ارگواسترول، استیگمااسترول و ساپونین ها است. آلکالویید کافئین در عصاره بهارنارنج خشک شده گزارش شده است. اسانس روغنی بهارنارنج حاوی مونوترپن های بتا-لیمونن، لینالول و لینالول استات است.
نام بهارنارنج یا نرولی از نام شاهزاده خانم ایتالیایی آنه ماریا گرفته شده است. این شاهزاده خانم، قرن 16 میلادی از آن به عنوان عطر استفاده می‌کرد.
در داستان دیگری گفته می‌شود که کلمه‌ی نرولی یا بهارنارنج از نام نرون امپراطور روم گرفته شده است.
حدود 100 سال پیش، در دسته گل عروس، از بهارنارنج استفاده می‌کردند و باور داشتند این گل‌ها برای آن زوج، شانس، خوشبختی و شادی می‌آورد. طبع این دمنوش سرد و تر است.
خواص مخلوط چای سبز و بهارنارنج
- تنظیم قند خون
- تنظیم کلسترول خون
- تنظیم فشار خون
- بهبود عملکرد قلب و عروق
- بهبود عملکرد کبد
- تسریع کاهش وزن
نحوه مصرف
یک عدد تی بگ را در 170 میلی لیتر آب با حرارت 90 درجه سانتیگراد قرار دهید و بعد از 10 دقیقه میل نمایید. بهترین زمان مصرف یک الی 2 ساعت قبل از غذاست.
هشدار
با تجویز متخصص مصرف شود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.