تاریخچه توت فرنگی در طب سنتی
توت فرنگی به طور سنتی در درمان بیماری هایی مثل تصلب شرایین، نقرس، سنگ مثانه و بیماری های التهابی کاربرد دارد. این میوه درمان مفیدی برای بیماری های لثه هم هست. رومیان باستان معتقد بودند که این میوه داروی با ارزشی است و از آن برای درمان بیماری های مختلف از جمله مالیخولیا و سنگ کلیه استفاده می کردند. توت‌فرنگی از میوه‌های خنک است، ادرار را زیاد می کند و رسوب دندان را از بین می‌برد و برای افرادی توصیه می‌شود که به بیماری‌هایی چون دیابت مبتلا هستند. املاح این میوه، برای درمان یبوست مفید است و به سبب داشتن مقادیر کافی کلسیم و فسفر، در رشد کودکان و نوجوانان، تأثیر به سزایی دارد. توت فرنگی، در کاهش و رفع ترس، عصبانیت، اضطراب، هیجان و سستی مؤثر است. بر طول عمر می افزاید و از سکته جلوگیری می کند.
تاریخچه مخلوط چای سیاه و توت فرنگی
توت فرنگی با نام علمی Fragaria × ananassa گونه ای دو رگه و متعلق به جنس Fragaria است. تاريخ این میوه، به ۲000 سال پيش برمی گردد. توت فرنگی های امروزی حدود ۲۰۰ سال پيش، از دورگه گيری بين توت فرنگی ويرجينيانا يا اسكارلت به عنوان والد نر و توت فرنگی چیلوئنسیس به عنوان والد ماده حاصل شده اند. این گیاه، حدود سال 1300 میلادی در اروپا کشت می شد. توت فرنگی های وحشی، قرن چهاردهم میلادی در فرانسه، از جنگل به زمین زراعتی منتقل و به گیاهی اهلی تبدیل شدند. حدود سال 1600 میلادی، توت فرنگی ویرجینیانا از گونه ی Fragaria virginiana ، از شمال آمریکا به اروپا رسید. گسترش این گونه بسیار تدریجی بود و در اواخر سده ی 18 و اوایل سده ی 19میلادی به تدریج در انگلستان محبوب شد. در دهه ی ۱۶۱۰ میلادی يكی از دولتمردان فرانسوي به نام فريزر، گياه توت فرنگي چیلوئنسیس از شیلی را با خود به فرانسه برد. کشت این گیاه در شمال فرانسه گسترش یافت و مدتی پس از دورگه گیری این توت فرنگی با توت فرنگی ویرجینیانا نمونه ای جدید به وجود آمد. این نمونه ی جدید در دهه ی 1800 میلادی به آمریکا صادر شد. باغبانان انگلیسی گونه ی جدید را از طریق دانه پرورش می دادند، پس از آن تعداد ارقام توت فرنگی از سه به سی رقم افزایش یافت.
گمان بسیاری از مردم بر آن است که توت فرنگی (strawberry) به دلیل انباشته شدن بوته های این گیاه با کاه و پوشال (straw) به این نام خوانده شده است. برخی منابع هم نامگذاری توت فرنگی را به دلیل آن می دانند که نخستین بار جوانان انگلیسی توت فرنگی های وحشی را برداشت می کردند و در توده ای احاطه شده از سبزه می فروختند با این وجود، منشأ دقیق نام گذاری این گیاه هنوز بر ما معلوم نشده است. به نظر می‌رسد که نخستین رقم اصلاح شده، در دوره ی قاجار و زمان صدارت اتابک اعظم، از فرانسه به ایران آمد و اتابکی خوانده شد.
خواص مخلوط چای سیاه و توت فرنگی
- بهبود عملکرد قلب و عروق
- افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی
- ادرارآور
- تنظیم قند خون
نحوه مصرف
یک عدد تی بگ را در 170 میلی لیتر آب با حرارت 100 درجه سانتیگراد قرار دهید و بعد از 7-5 دقیقه میل نمایید. بهترین زمان مصرف یک ساعت قبل ار غذاست.
هشدار
با تجویز متخصص مصرف شود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.